Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów to książka zupełnie niezwykła, która wymyka się wszelkiej klasyfikacji.
Pozornie jest to zwykła powieść fantasy, ale poza magicznością właściwie wszystko wyróżnia ją spośród tego gatunku literackiego.
Zacznijmy od tego, że akcja powieści rozgrywa się w przestrzeni Ziemi, w miejscach dobrze znanych z atlasów geograficznych. Książka zakotwiczona jest także w prawdziwych wydarzeniach historycznych, które są znane ze starożytnych kronik.
Akcja toczy się około roku 625 przed naszą erą i jest rozpisana na dwa tomy, z których Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów to pierwszy tom całości.
Tytułowa bohaterka powieści, Tomirysa, jest znaną postacią historyczną, legendarną królową plemienia scytyjskich Saków, przedstawianą w wielu dziełach artystów światowej sławy.
Przeszła ona do historii pokonując w zaciętej bitwie największą armię świata, armię Persów dowodzoną osobiście przez Cyrusa Wielkiego, władcę cesarstwa obejmującego niemalże cały znany cywilizowany świat, a znajdującego się ówcześnie w szczytowym punkcie swojego rozwoju i potęgi militarnej.
Tomirysa, jako postać historyczna nawiązuje bezpośrednio do legendarnych Amazonek znanych z najstarszych dziejów starożytnej Grecji.
Jest królową Saków, królową Północy, wróżką i kapłanką, jest wreszcie wodzem wojsk i mścicielem swego męża, zamordowanego podstępem króla Kusyka.
Dowodziła wszystkimi zebranymi w całość siłami zbrojnymi Królestwa Północy, o którym tak naprawdę starożytnym historykom, geografom i kronikarzom niewiele było wiadomo.
Z drugiej strony, książka Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów, nawiązuje do prawdziwego mitycznego dziedzictwa Słowian i podań oraz legend olbrzymiego obszaru Północy sięgającego od Kamczatki w Azji, po Łabę w Europie Środkowej oraz od Bieguna Północnego po zagadkowe ruiny takich cywilizacji jak te które stworzyły Arkaim, czy Gonur Tepe, albo Świątynię Gobekli Tepe w Małej Azji, której wiek oblicza się ponad 12.000 lat.
Jak na powieść fantasy umieszczenie więc jej akcji w realnym świecie i znanych punktach geograficznych oraz w odniesieniu do realnych wydarzeń historycznych, jest zupełnym ewenementem.
Główną zagadką, nad którą do dzisiaj głowią się archeologowie i historycy całego świata, jest nagły upadek Starej Cywilizacji Ziemi reprezentowanej przez Hiperborejczyków. To w jaki sposób doszło w dziejach do unicestwienia tej wspaniałej cywilizacji Północy, nazywanej w powieści Królestwem SIS, a przez starożytnych historyków, takich jak Herodot z Halikarnasu (żyjący i tworzący w V wieku p.n.e.) – Hiperboreją.
Co się właściwie stało?! Dlaczego? W jaki sposób? – te i tym podobne pytania prędzej czy później postawi sobie każdy, kto zda sobie sprawę z wielkości i potęgi, tak duchowej, jak i materialnej kultury dawnych Scyto-Słowian.
Chrystianizacja bowiem to w zasadzie żadna odpowiedź, jako że był to proces zniewalania znacznie już osłabionego i podupadłego ludu. Co jednak wydarzyło się wcześniej? Co sprawiło, że lud ten, lud zdrowych i chrobrych tak skarlał, tak łatwą dla obcych wpływów stając się zdobyczą?
Niniejsza opowieść z pewnością pomoże to wszystko zrozumieć, a dzięki wciągającej fabule i jej bohaterom, niejako także poczuć, co takiego się stało, co dzieje się dziś i jaka może być przyszłość.
Książka, jako pierwsza w Polsce powieść sięga do korzeni Słowiańszczyzny Starożytnej, odkrywanej niejako na bieżąco przez naukę początku XXI wieku, dzięki zdobyczom genetyki i lingwistyki oraz postępom współczesnej archeologii. Najważniejsza część akcji rozgrywa się w Górach Ural, zwanych w bajecznych dziejach Górami Panów, na Półwyspie i Wyspie Kara na Morzu Karskim, w Kaukazie zwanym Górami Kauków oraz na ziemiach dzisiejszej Polski, na Wzgórzu Wawel w Carodunie – starożytnym odpowiedniku dzisiejszego Krakowa, na Jasnej Górze oraz w tytułowej Świątyni Dziewięciu Kręgów w Górach Łysych, czyli Świętokrzyskich.
Książka jest do nabycia w księgarni internetowej wydawnictwa Slovianskie Slovo: